Ogólnie rzecz biorac można słuchać Celine Dion i się usmiechać do Celine, można też słuchać SCRAPE i się nie uśmiechać. Myślę że zarówna Celine jak i wyżej wspomniany wbijają się w ten sam target wiekowo-narodowościowy.
Podstarzały industrial z Montrealu (lub Toronto ) prowadzi do piekła pieszcząc uszy!
A w ogóle czy Kanadyjczycy mają jakąś muzykę?